گرسنگی
گرسنگی
683- پیامبر خدا صلی الله علیه وآله : خوشا به حال آن که اندرون از طعام خالی دارد وگرسنگی بکشد وشکیبایی ورزد. اینان کسانی هستند که در روز قیامت سیر می شوند.
684- إرشاد القلوب : در حدیث معراج ـ درباره صفت اولیای خدا آمده است ـ : شکمهایشان از خوراک حرام خالی است .
685- بحار الأنوار : رسول خدا صلی الله علیه وآله در حدیث معراج ـ در نشانه های خاصّان به خداوند متعال ـ عرض کرد : پروردگارا ! نشانه های آنان چیست؟ فرمود: در دنیا زندانی اند، زبانهایشان را از پرگویی وشکمهایشان را از پرخوری بازداشته اند.
686- امام زین العابدین علیه السلام : کسی که معرفت خود را از خدا فرا می گیرد واز او می ترسد وبرای او کار می کند، باید نفس خود را بر گرسنگی عادت دهد، چندان که به سیری شور وشوقی نداشته باشد. اسبها را نیز اینچنین برای مسابقه وربودن جایزه، ورزیده ولاغر می کنند.
رهاورد گرسنگی
688- بحار الأنوار : در حدیث معراج آمده است: [ پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله ]عرض کرد: پروردگارا! ثمره گرسنگی چیست؟ فرمود: حکمت، ونگه داشتن دل، ونزدیک شدن به من، واندوه همیشگی، وکم خرج وزحمت بودن برای مردم، وگفتن حق، وباک نداشتن از این که به آسودگی زندگی کند یا در سختى.
689- إرشاد القلوب : در حدیث معراج آمده است که: ای احمد! بنده اگر شکمش را گرسنه دارد وزبانش را حفظ کند به او حکمت می آموزم، وچنانچه کافر باشد، حکمتش حجّتی علیه وی ووَبالش خواهد بود.
690- پیامبر خدا صلی الله علیه وآله : نور حکمت در گرسنگی است ودور شدن از خدا در سیری . سیر نباشید که نور معرفت در دلهایتان خاموش می شود.
691- امام علی علیه السلام : گرسنگی کشیدن، نیکو یاوری است برای به بند کشیدن نفس ودرهم شکستن عادتهای آن .
تشویق به یاد کردن خدا ، هنگام برخاستن
2551- پیامبر خدا صلی الله علیه وآله : کفّاره نشستن این است که بگویی: سبحانک اللّهمّ وبحمدک لا إله إلاّ أنت، ربِّ تُب علیَّ واغفر لی (خدایا ! پاک ومنزّهی تو وستایش از آنِ توست. خدایی جز تو نیست. پروردگار من! مرا ببخش وبیامرز).
2552- پیامبر خدا صلی الله علیه وآله : هرگاه به هم رسیدید ، سلام گویید ودست دهید وچون از هم جدا شدید با آمرزش خواهی یکدیگر را ترک کنید.
2553- امام علی علیه السلام : هر کس که می خواهد با پیمانه پُر مزد گیرد ، باید آخرین سخنش این باشد: «سبحان ربّک ربّ العزّة عمّا یصفون وسلامٌ علی المرسلین والحمد للّه ربّ العالمین (ای پروردگار عزّت وشکوه! تو پاک ومنزّهی از هر توصیفی ؛ درود بر فرستادگان خدا وستایش از آنِ خدایی است که پروردگار جهانیان است) که برای چنین کسی، به ازای هر مسلمان، یک حسنه منظور می شود.
2554- امام باقر علیه السلام : هر که می خواهد با پیمانه پُر مزد گیرد، باید هنگام برخاستن از جای خود چنین بگوید: «سبحان ربّک ربّ العزّة عمّا یصفون وسلامٌ علی المرسلین والحمد للّه ربّ العالمین (ای پروردگار عزّت وشکوه! پاک ومنزّهی از هر توصیفی؛ درود بر فرستادگان خدا وستایش از آنِ خدایی است که پروردگار جهانیان است)».
2555- امام صادق علیه السلام : پیامبر خدا هرگاه از مجلسی برمی خاست، اگر چه زمانی کوتاه در آن جا نشسته بود، بیست وپنج مرتبه از خدا آمرزش می طلبید.
بهترین چیز در بهشت
قرآن :
«خدا به مردان مؤمن وزنان مؤمن بهشتهایی را وعده داده است که جویها در آن جاری است وبهشتیان همواره در آنجایند ونیز خانه هایی نیکو در بهشت جاوید. وخشنودی خدا از همه چیز برتر است که رستگاری بزرگ، خشنودی خداوند است».
حدیث :
2771- إرشاد القلوب: در حدیث معراج آمده است: [خداوند فرمود: ]ای احمد! همانا در بهشت کاخی است ... ویژه خواص : روزی هفتاد بار آن ها را می نگرم وبا ایشان سخن می گویم ... آن گاه که بهشتیان از خوراک وشراب لذّت می برند، آنان از یاد وسخن وگفته من لذّت می برند. پیامبر پرسید: پروردگارا! نشانه آنها چیست؟ فرمود: آنان بازداشتی اند: زبانهای خود را از زیاده گویی وشکمهایشان را از زیاده خواری بازداشته اند.
2772- امام علی علیه السلام : بهترین ولذّت بخش ترین چیز در بهشت، همانا دوست داشتن خدا ودوست داشتن به خاطر خدا وستایش خداست. خداوند عزّ وجلّ فرموده است: «و آخرین سخن آنها این است که ستایش ، از آنِ خداست که پروردگار جهانیان است». این از آن روست که وقتی نعمتهای بهشت را می بینند، محبّت در دلهایشان شور می انگیزد وندا در می دهند : ستایش خدای را که پروردگار جهانیان است.
حدیث :
3295- پیامبر خدا صلی الله علیه وآله :
خدایا! خوش دارم بدانم کدام بنده ات را دوست داری تا من نیز دوستش بدارم؟
خداوند فرمود: هرگاه دیدی بنده ام بسیار به یاد من است، [بدان که] من این توفیق را
بدو داده ام ودوستش دارم. وهرگاه دیدی بنده ام به یاد من نیست، من او را از این
کار محروم کرده ام ودشمنش داشته ام.
3296- پیامبر خدا صلی الله علیه وآله : هرگاه خداوند بنده ای را دوست بدارد، مبتلایش گرداند وچون بسیار دوستش بدارد او را از آنِ خود کند. عرض کردند: چگونه از آنِ خودش می کند؟ فرمود: مال وفرزندی برای او نمی گذارد.
3297- امام علی علیه السلام : هرگاه خداوند بنده ای را دوست بدارد، نیکویی عبادت را به دل او اندازد.
3298- امام علی علیه السلام : هرگاه خداوند بنده ای را دوست بدارد، امانت داری را در نظرش محبوب گرداند.
3299- امام علی علیه السلام : هرگاه خداوند بنده ای را دوست بدارد، او را به آرامش وبردباری بیاراید.
3300- امام علی علیه السلام : هرگاه خداوند بنده ای را دوست بدارد، صداقت وراستگویی را به او الهام کند.
3301- امام علی علیه السلام : هرگاه خداوند بنده ای را دوست بدارد، رشد وکمال او را به وی الهام فرماید وبه او توفیق طاعت خویش دهد.
تشویق به ایجاد محبّت خدا در دلهای مردم
3328- پیامبر خدا صلی الله علیه وآله : خداوند عزّ وجلّ به داوود علیه السلام فرمود: مرا دوست بدار ونزد خلقم نیز محبوب گردان. عرض کرد: پروردگارا! من که دوستت دارم اما چگونه تو را نزد بندگانت محبوب گردانم؟ فرمود: نعمتهایی را که به آنان داده ام گوشزدشان کن که اگر خوبیهایم را یادآورشان شوی مرا دوست خواهند داشت.
3329- امام باقر علیه السلام : خداوند متعال به موسی علیه السلام وحی فرمود: مرا دوست بدار ومحبوب بندگانم گردان. موسی عرض کرد: پروردگارا! تو می دانی که احدی را بیشتر از تو دوست نمی دارم، اما پروردگارا! با دلهای بندگان چه کنم؟ خداوند متعال به او وحی فرمود: نعمتها ونیکیهایم را به آنان یادآور شو؛ زیرا که آنان جز خوبی از من ندیده وبه یاد ندارند.
682
گوناگون
3330- امام حسین علیه السلام ـ در مناجات با خدا ـ گفت : کور باد چشمی که تو را بر خود ناظر ونگهبان نبیند وزیانبار باد داد وستد بنده ای که از محبّت تو سهمی نداشته باشد.
3331- امام زین العابدین علیه السلام ـ در مناجات با خدا ـ گفت : مولای من! معرفت من، مرا به تو رهنمون شد ومحبت من به تو، شفیع من نزد توست.
- امام علی علیه السلام : چه بزرگ است آنچه ما از آفرینش تو می بینیم واز قدرت تو در پدید آوردن آن به شگفت می آییم وآن را به عنوان نشانه بزرگی وقدرت تو وصف می کنیم ! وچه بزرگتر از اینهاست، آنچه از ما پنهان است ودیدگان ما از دیدن آنها قاصر است وخِردهای ما را به آنها دسترس نیست وپرده های غیب، میان ما وآنها حایل شده است!
1075
خصوصیت عالم برین
5119- امام علی علیه السلام ـ در پاسخ به پرسش از عالم بالا ـ فرمود : صورتهایی است برهنه از مواد، فراتر از قوّه واستعداد ؛ خداوند بر آن صورتها تجلّی کرد وآنها، نورِ وجود یافتند وبه آنها نگریست ودرخشان شدند ، مثال وشبیه خود را در ماهیّت آنها افکند پس افعال خود را از آنها پدیدار ساخت .
1076
عالَمها
قرآن:
«ستایش از آن خدای یکتاست؛ خداوندگار عالَمها».
حدیث :
5120- امام باقر علیه السلام : شاید فکر می کنی که خداوند فقط همین یک عالم را آفریده وبشری جز شما خلق نکرده است ؛ به خدا سوگند که خداوند هزار هزار عالم وهزار هزار آدم بیافریده که تو در آخرین آن عالمها وآن آدمیان هستی .
5741- پیامبر خدا صلی الله علیه وآله : برترین عبادت دعاست . هرگاه خداوند به بنده اذن (توفیق) دعا دهد درِ رحمت را به روی او بگشاید . با وجود دعا هرگز کسی هلاک نمی شود .
5742- پیامبر خدا صلی الله علیه وآله : برترین عبادت، دعاست .
5743- پیامبر خدا صلی الله علیه وآله : همه اعمال نیک، نیمی از عبادت است ونیم دیگر عبادت دعاست .
5744- پیامبر خدا صلی الله علیه وآله : دو نفر، که هر دو یک کار کرده اند، به بهشت می روند ، اما یکی از آن دو، دیگری را برتر از خود می بیند ومی گوید : پروردگارا! عمل ما هر دو یکسان بود، پس برای چه او را مقام بالاتری دادى؟ خداوند تبارک وتعالی می فرماید : او از من درخواست کرد وتو نکردی .
5745- امام علی علیه السلام ـ در وصیّت به فرزند خود حسن علیه السلام ـ فرمود : بدان که آن کسی که ملکوت وخزاین دنیا وآخرت در دست اوست به تو اجازه داده است تا او را بخوانی واجابت دعای تو را ضمانت کرده وبه تو فرمان داده است که از او بخواهی تا به تو عطا کند واو مهربان وبخشنده است . میان تو وخودش حجابی ننهاده وتو را به آوردن واسطه ومیانجی وادار نکرده است . . . سپس کلیدهای خزائن وگنجینه هایش را که همان دعا کردن وخواستن از اوست ، در اختیار تو نهاده است ؛ پس هر گاه تو بخواهی ، با دعا کردن درهای گنجینه های او را می گشایی .
6 ـ تضرّع وابتهال
5852- بحار الأنوار : خداوند متعال به موسی علیه السلام وحی فرمود که : ای موسى! هرگاه مرا می خوانی ، ترسان وهراسان وبیمناک باش وچهره بر خاک بگذار وبا اعضای شریف بدنت در برابرم سجده کن ودر پیشگاه من با خواری وفروتنی بِایست وهرگاه با من راز ونیاز می کنی ، با دلی هراسان وترسان، راز ونیاز کن .
5853- بحار الأنوار : از جمله اندرزهای خداوند متعال به عیسی علیه السلام است که : ای عیسى! مرا چون شخص اندوهگین ودر حال غرق که فریادرسی ندارد ، بخوان . . . مرا جز با خواری وزاری وخلوص مخوان ، که هر گاه با چنین حالی مرا بخوانی اجابتت کنم .
